Di warê teknolojiyê de pêşketina herî mezin konut e, robotên mîna me tevdigerin û difikirin. Bêguman mesken pirs deri bîra me; gelo robotên mîna me me têk bibin? Em ê bi hev re bikarin bi xweşî bijîn?
Xwe
Jack London nivîskarek têkoşer bû. Nivîskarek pişta xwe spartibû rastiya jiyanê. Kin û kurtasî Jack London nivîskarê kedê bû, sosyalîst bû û bêguman nivîskarek mohra xwe li wêjeya cîhanê xist.
İstikrar qondra Mîr tê we? Di vê gulanê de jî hawara tîpên kurdî ye û ji bo nefetisin, kulîlkên li çolsehrayên Efrîqayê şîn bûbûn, vê deva li Şamê gul vedidin. Ava bîra Bedirxan digîje Şamê û tabana Hawar.
Qey Şair vê risteyê wek asprînek efsûnî bera nav giyana me da bû û riste, kêngê bûbû aspirîn? Qey şair, bijîşk bû û ji wê cîhê xwe yê dûr jî dizanibû ku em dixwazin newrozên bê çiya pîroz bikin?
Wêjeger, wergêr û şanonûs Yakob Tilermenî wiha dibêje: “Weke şexs mirovekî afiriner im. Xwedî azmûna afirandinê me. Afirandinên xwe jî bi civaka xwe re parve dikim.”
Romanên Dostoyevskî de romantîkbûn û hêrsbûn jî heye. Hem hez dike hem jî dikuje. Dildar û dilketiyên romanên Rûsan her tim diqîrin, her tim bi hêrs in û ji bo şer hazır ne. mesken jî kodên civakê ne.
Şiîra Meqamê Mirinê şiîra herî navdar a Paul Celan e. Tê de serboriya trawmaya Auşvîtzê, qirrkirina miletê wî û jiyana qatilên Kampên Naziya heye, ku him dikujin him jî bi hunerê re eleqedar in.
Li Kurdistanê bi merhele merhele tiştê ku Fanon jiyaye û tespît kiriye yeko yeko xwe daye nîşandin. Hema mesken pergala perwerdehiya li ser gelê kurd tê meşandin diyare.
Austchwitzê jî bi daxkirinê li ser bedenên girtiyan numareyên Naziyan didan wan dihatin bicîhkirin û ew êdî deriye ew numare bûn, ne tiştek din.
Di vê diyarkirinê de, her ziman li ser hêza çanda xwe, ava tabana û dîsa li ser çanda xwe ji zimanê din cuda tabana. Û her parçeyekî çanda di nav zimanekî de hewiyayî, nimandina wê jihevcudabûnê dike.