Russel McLendon
Bir araştırma takımı, Biricik hücreli mikropların genomlarını incelerken, şaşırtan bir keşif yaptı: Mikropların DNA’sında ‘gizlenen’ ve daha Evvel bilinmeyen binlerce virüs ortaya çıkarıldı. Araştırmacılar, yeni bir makalede aktardıkları kadarıyla, farklı tipten Biricik hücreli mikropların genomlarına yerleşmiş halde 30 binden Çok virüsün DNA’sına ulaştılar. ilim insanları, virüs kökenli DNA’nın, bir konakçı hücrenin tam ve fonksiyonel durumda olan virüslerin çoğalmasına imkân sağlayabileceğini belirtiyor.
MİKROP DNA’SININ YÜZDE 10’UNU OLUŞTURUYORLAR
Avusturya’da bulunan Innsbruck Üniversitesi’nde virüsler üzerine çalışan bir çevrebilimci olan makale başyazarı Christopher Bellas, “Bu inceleme yoluyla böylesine Fazla virüs bulduğumuz için ziyadesiyle şaşkınız” diyor: “Kimi durumlarda, bir mikrobun DNA’sının yaklaşık yüzde 10’unun saklanan virüslerden meydana geldiği açığa çıktı.”
Araştırmacılar, buldukları virüslerin konakçılarını hasta etmediğini ve hatta yararlı bile olabileceklerini belirtiyorlar. Yeni virüslerin bir kısmı, konakçı hücreyi enfekte etmeye çalışan öteki hastalık yayıcı virüsleri enfekte eden bir virüs çeşidi olan ‘virofajlara’ benziyor. Bellas, “Mikropların genomlarında neden böylesine Fazla virüs bulunduğu şimdilik bilinmiyor” diyor: “En kuvvetli hipotezimiz, [içinde bulundukları] hücreyi tehlikeli virüslerin yol açtığı enfeksiyonlardan korudukları tarafında.”
Dünya’da yaşamak, gezegende en Fazla bulunan ve her cinsten Ömür biçimini toplu olarak enfekte eden biyolojik varlıklar olan virüslerle çaba etmek manasına geliyor. Onlar hücresel konakçılarından faydalanmak maksadıyla pek Fazla farklı taktiğe başvuran, Aka çeşitliliğe sahip yaratıklar.
KONAKÇIYLA ORTAKLAŞA BİR ÖMÜR SÜRÜYORLAR
Virüslerin canlı olup olmadığına ait anlamsal tartışmalardan Müstakil olarak, kendilerini tam manasıyla öteki canlıların ömürlerinin içine sokarlar. Ve hatta bir kısmı, DNA’larını konakçı hücrelere eklemek yoluyla genomunun bir kesimi haline gelerek çoğalır. Bahsi geçen Hadise bir üreme hücresinde gerçekleşirse, ‘endojen viral elementlere’ (kısaca EVE), yani konakçı bir çeşitte bir nesilden başkasına aktarılan viral DNA’ya yol açabilir.
Bilim insanları, hayvanlar, bitkiler ve mantarlar da iç olmak üzere, pek Fazla farklı organizmada EVE’lere rastladılar. Örneğin, göğüslü hayvanlar DNA’larında farklı viral parçacıklar taşır ve insan genomunun neredeyse yüzde 8’lik bir kısmı antik viral enfeksiyonlardan geriye kalan DNA’dan meydana gelir. Araştırma makalesinin müellifleri, bu parçacıkların Aka kısmının artık fonksiyonunu yitirdiğini ve “genomik fosiller” olarak görüldüğünü belirtiyor. Gerçekleştirilen araştırmalar, EVE’lerin insanlarda ve diğer organizmalarda uyarlanabilir olabileceğini, Aka olasılıkla Çağdaş virüsleri hücreden uzaklaştırmaya yardım edebileceğini ortaya koyuyor.
Araştırmacılar, mikropların birçok Vakit devasa virüslerce enfekte edildiğine ve öldürüldüğüne dikkat çekerek, bu durumun pek Fazla Biricik hücreli ökaryot canlı bağlamında geçerli olduğunu vurguluyorlar. şayet bir virofaj hâlihazırda bir konakçı hücrede yaşıyorsa, kendisini çoğaltmak yerine virofajlar yaratmak maksadıyla dev bir virüsü tekrar programlayabilir ve potansiyel olarak konakçı hücreyi yok olmaktan kurtarabilir.
Yeni araştırmada aktarıldığına nazaran, yeni keşfedilen virüslerden elde edilen DNA, mikropların, virofaj DNA’sına benzeyen ve genomlarında bulunan ‘yerleşik’ virüsler sayesinde dev virüslerden kısmen olsa da korunmanın keyfini sürebileceğini gösteriyor.
HENÜZ AYDINLATILMAMIŞ BİR ALAN
Araştırmacılar, şu anne dek EVE’ler hakkındaki araştırmaların temelde hayvanlara ve bitkilere odaklandığını, Dünya’daki ökaryotik biyoçeşitlilik bağlamında çoğunluğu oluşturmalarına rağmen -hayvan, bitki ya da mantar ailesine iç olmayan ökaryotik organizmalar olan- ‘protistlere’ Fazla daha Çok İlgi gösterildiğini belirtiyorlar.
Avusturya’nın Tirol eyaletindeki bir dağ gölü olan Gossenköllesee’nin sularında keşfettikleri yeni bir virüs kümesini incelemeyi planlayan Bellas ve meslektaşları açısından mikrop DNA’sında saklanan binlerce yeni virüs keşfetmek asıl amaç değildi.
Bellas, “Başlangıç basamağında, araştırmamızla yeni ‘Polinton gibisi virüslerin’ kökenini açığa çıkarmak istemiştik” diyor: “Bununla birlikte, bu virüslerin çoğunlukla hangi organizmaları enfekte ettiğini bilmiyorduk. Bu yüzden, DNA dizilimi bilinen mikropların tamamını testten geçirmek için geniş çaplı bir araştırma gerçekleştirdik.”
Bu doğrultuda, Avusturya’da bulunan Innsbruck Üniversitesi’nde devasa ölçülerdeki bilgiyi verimli bir biçimde tahlil edebilen yüksek performanslı bir bilgisayar kümesi olan Leo’nun yardımına başvurdular. Araştırmacılar, mikrop genomlarının birçoklarında virofajlardan ve öteki virüslerden bulaşan genleri ayrım ettiklerinde, kullanıma Aleni bütün protist genom düzeneği taslaklarını sistemli biçimde incelemek gayesiyle Leo’yu kullanarak daha Çok araştırma yapmaya karar verdiler.
Araştırmacılar EVE’leri “tek hücreli ökaryotik genomların tekrar eden ve birleşmesi Güç olan bölgelerinde saklanmış halde” buldular ve Bazen çeşitlerde binlerce entegre virüsün, bu virüslerin daha Evvel bilinmeyen kıymetli bir protist genomu oluşturduğunu ortaya koyduğunu belirtiyorlar. Bunun yanı sıra, araştırma pek Fazla protist EVE’nin yalnızca genomik fosiller değil, birebir vakitte fonksiyonel virüsler olduğuna ait ispatları da ortaya çıkardı. Araştırmacılar, “Bulgular, bu öğelerin Türlü dizilerinin bir konakçı virüs muhafaza sisteminin modülünü teşkil ediyor olabileceğini gösteriyor” diye izah ediyorlar.
Araştırma, Proceedings of the National Academy of Sciences mecmuasında yayınlandı.
Yazının yepyenisi Science Alert sitesinden alınmıştır. (Çeviren: Tarkan Tufan)
Yorum Yok