Dijital teknolojilerin insan ilgilerine tesiri, izolasyona neden olduğu ve toplumsallaşmanın Olumlu tesirlerini engellediği gerekçesiyle gündeme geliyor. Viyana Üniversitesi’nden anne Stijovic’in yaptığı bir araştırmaya nazaran, toplumsal izolasyona maruz kaldığımızda gücümüz düşüyor. Kalabalıklar içinde olduğumuz anlarda da sohbet etmiyorsak, dertleşmiyor, kanılarımızı paylaşmıyor ve görüş alışverişinde bulunmuyorsak toplumsallaşmış sayılmıyoruz.
Birgün müellifi Timur Akkurt, araştırma sonuçlarını değerlendirdiği yazısında 50 ıslak ve üzeri jenerasyonları hem teknoloji hem de analog bağlantıları nedeniyle hibrit jenerasyon olarak nitelendirdi, yeni nesillerin büsbütün dijitalleştiğini belirtti. Akkurt, “Sosyal değilsen pilin bitiyor” başlıklı yazısında, dijital jenerasyonu “Hiçbir şey yapmak istemiyorlar, kendilerini zorlamıyorlar, üşeniyorlar. Her şeyi dijital ortamda çözebileceklerini, çözülemiyorsa o denli kalsın diyebilecekleri bir alışkanlık içindeler.” diye kıymetlendirdi, geleceğe ait şöyle bir kurgu yaptı:
“Tamamen dijitalleşmiş, toplumsal izolasyonda olan bu gençlerin durumu ne olacak? Bazen bunu gerçek kullanmayı ve bundan faydalanmayı çözmüş durumda lakin ya çözemeyenler? Yakın geleceğimizin en Aka sorununun bu olduğunu düşünüyorum. (…)
Haydi biraz ilim kurgu senaryosu formunda ilerleyelim…
Dijitalleşen toplumsallaşmaya bir Ebat daha gelmiştir! Yapay Zeka…
Zaten birbirleriyle asgarî temasta olan bu nesil hibrit büyüklerini kaybetmiş, çaresizlik içinde yaşamaya çalışmaktadır. Mutsuzluk ve üşengeçlik çağın en Aka hastalığı olmuştur. Amade Besin ile beslenen bu tombik kuşakta pek Fazla fizikî sıhhat meseleleri baş göstermiştir. Yürüme kabiliyetleri bitmek üzere olan bu jenerasyonun akıl hocaları, beyinlerine yerleştirilen Yapay zekalı mürebbiyeler olmuştur. Güçleri bitmek üzere olan tombiklerimiz çaresizce Yapay zekalarını dinleyerek doğruyu bulmaya çalışmakta fakat üşendikleri için doğruyu yapmakta zorlanmaktadır. Üreme durma noktasına gelmiş, kendileri yaşlanmıştır. Hayatta pek Fazla işi Yapay zekalı robotlar yapmaktadır. Çöpleri toplayan, ameliyatları yapan, savaşan, tarımla uğraşan, madencilik yapan daima robotlar olmuştur.
Bir gün gelir ve yalnızca robotlar kalır. nihayet tombik insan ölmüştür….
Film işte bu türlü biter. Tabi ki Fazla abartılı bir sinema lakin ismi üzerinde sinema. Düş eseri bir sinemadan gerçek yaşanmış bir öyküye geçmemize Fazla az kaldı. Teknolojinin esiri olmadan, ondan faydalanan lakin fizikî ve toplumsal yetilerimizi sonuna kadar kullanmaya devam ettiğimiz hakikat bir sistem kurgulanmak zorunda. Ülkemiz Fazla kritik bir seçime gidiyor. Bu seçimde sıkıntımız öteki, demokrasiyi korumak istiyoruz. Bir taraftan da geleceğimizi riske atacak dijitalleşme şuursuzluğunu bir plana oturtmak zorundayız. Dünyanın en Aka teknoloji markalarının, zenginlerinin, üst seviye yöneticilerinin çocukları bizim çocuklarımız kadar ağır teknolojiye emanet değiller. Bunu unutmamamız lazım. Geleceğin başkanları, yöneticileri, karar vericileri çocukluğunu çocuk üzere geçiren, toplumsallaşan, enerjik ve atılgan gençlerden çıkacak. İklim, besin, su ve güç geleceğin en Aka problemler yumağı olacak. Bu sıkıntıları çözmüş tombikleşmemiş kuşaklara muhtaçlık var. Yalnızca ülkemiz için değil, dünya için bu türlü olmak zorunda. diyar olarak biz bu alanlarda kendimizi geliştirir ve konum alırsak uzun yıllar toplumsallaşabilir, gücümüzle kaliteli bir hayat geçirebiliriz.” (HABER MERKEZİ)
Yorum Yok