Praksis’ten yeni albüm Ferman-Derman: Bu dünyayı değiştirmek için ihtiyacımız bir ayna ve bir çekiç

Kültür-Sanat Nis 23, 2023 Yorum Yok

İZMİR – Çaba alanlarında bize müzikleriyle eşlik eden bir Küme Praksis. Seyahat Direnişi günlerinden de hatırlayacağımız Küme 11’nci yaşını yeni bir albümle kutluyor. nihayet albümü ‘Ferman-Derman’, geçtiğimiz ay dinleyicilerle buluştu. Müziklerinde her Vakit toplumsal uğraşlara ses olan küme, bu albümde tıpkı vakitte Kürtçe müziklere yer verdi.

Tabii 11 Yıl az bir müddet değil, hele ki Türkiye’nin nihayet 11 yılı hiç de az bir mühlet değil. bütün bu Vakit dilimi içerisinde Praksis Müzik Kümesi ile ‘Ferman-Derman’da yer Meydan müziklerin öykülerini ve geride bıraktığımız devrin tanıklıklarını konuştuk.

Son albüm ile kelama başlayalım. “Bahar geliyor. Gözlerimizde kayıplarımızın nemi Mevcut ve belirli ki kalacak uzun bir mühlet daha lakin öfkemiz ve coşkumuz da en az hüznümüz kadar güçlü” kelamlarıyla albümün duyurusunu yaptınız. ‘Ferman Derman’ın seyahati nasıl oldu?

Bir yandan sarsıntının yaralarını sarmakla ilgili dayanışma işlerine, İzmir’e gelen bireylere eşya bulma, mesken bulma, bölgeye gönderilecek erzakları toplama, taşıma, ulaştırma işlerine omuz attık. Ama bir yandan da bu devirde kelamın söylenmeye devam etmesi gerektiği de aşikar. Sonuçta sömürücülerin, afeti felakete çevirenlerin deşifre edilmesi ve dermanlarımızın açığa çıkarılması gayretimizde, en âlâ aracımız müziklerimiz. Moral motivasyon manasında da bizi Canlı tuttu bu üretim süreci. Kelamımızı -bugüne kadar da daima Anlatım ettiğimiz biçimde- en düzgün bildiğimiz şeyle, müzikle lisana getirmiş olduk.

Ortaya çıkan müzikleri tekraren çalarak düzenledik, sonra müzikleri 20-25 Benlik topluluklara çalıp fikirler aldık. Bu fikirlerin de tesiriyle müzikler nihayet hallerini aldı.

‘TEMASIMIZIN OLMADIĞI LİSANLARDA BESTE YAPMAK GERÇEK GELMİYOR’

Teker teker müziklerden devam edeceğiz lakin dikkate çeken bir şey var, o da elimizdeki bu albüm tıpkı vakitte Praksis’in birinci ‘çok dilli’ albümü oluşu. Albümün bu açıdan hikayesi nedir?

Aslında bizim hiçbir Vakit ‘çok lisanlı bir albüm yapma’ hedefimiz olmadı. Yani ‘bütün lisanlarda müzikler yapalım’ üzere bir lisan indirgemeci yaklaşım yanlışsız gelmiyor, ‘çokkültürcülük’ sıkıntısı üzerinden temasımızın olmadığı toplulukların lisanında müzikler bestelemek gerçek gelmiyor.

Daha Evvel müziklerimizde bir Tümce de olsa kullandığımız Kürtçe cümleler var. 2013’te yayınladığımız ‘Sokaklarda İsyan Var’ albümünde birebir ismi taşıyan Sokaklarda İsyan Mevcut (Li Ku Çeyan Serhildan)(1) isimli müzik, tam o periyodu yansıtan bir müzikti: Türk ve Kürt halkları sokaktaydı ve kuvvetli bir direniş sergiliyorduk Aka kitleler halinde. Bu müzik hem Seyahat’e hem de bizim Kürt özgürlük hareketine bir selamdı. Tekrar Kobane sürecinde Biji Berxwedan(2) diye yalnızca nakaratı Kürtçe olan bir müzik yazmıştık.

Bu albümde bizim kolektif düzeneğimizin içinde bu hususun öznelerinin oluşması, yani “Kürtçe müziklerle da kelamımızı söyleyelim” diyen birilerinin olması burayı öne çıkarttı.

‘KÜRT PROBLEMİNE DAİR BİR MÜZİK İLLA KÜRTÇE OLMAK ZORUNDA DEĞİL’

Peki bu temas eforu Sonuç buluyor mu? örneğin ki Kürt halkı ile bu müzikler buluşabiliyor mu?

Praksis birinci konserini Amed Müzik Festivali’nde yaptı. Hatta Değişik bir anımız Mevcut onunla ilgili. Gittiğimizde sahne ardında yer Meydan pankartta ‘Praksis’ yazıyor, bir de fotoğraf var, baktık fotoğraftaki şahıslar biz değiliz. “Ya nasıl iştir bu, biz değiliz bu fotoğraftakiler” dedik, düzenleme komitesindekiler de “Praksis yazdık internete bu fotoğraf çıktı. İndirdik koyduk pankarta” diye Cevap verdi. Böylelikle anladık ki bizden Evvel kurulmuş Öbür bir Praksis Mevcut ve artık iki Tane Praksis kümesi var. Sonrasında ‘Öz’ Praksis’e ulaştık. Dedik “Biz de birebir ismi koymuşuz Sıkıntı olur mu?”, dediler ki “Sorun olmaz, herkesin Praksis’i kendine”. Ortadan baya bir Vakit geçtikten sonra çakışmalar başladı ve onlar dayanışma gösterip “Siz düzgün gidiyorsunuz, biz İsim değiştirelim, siz Praksis ismiyle devam edin” üzere bir kıyak yaptılar bize. Bu türlü bir dayanışmayla başladı Praksis. Köklerimizse Amed Müzik Festivali’ne değmiş oldu.

Kürtçeyle ilgimiz, Kürt özgürlük gayretiyle alakamız her Vakit var; bu çabayı görüyoruz ve biliyoruz, yasal buluyoruz. Hasebiyle bu çabayla temas edebilecek bir sürü müziğimiz var. Bizim için yapacağımız müziğin hangi lisanda olduğu, birincil bir belirleyen değil. Kürt meselesine dair bir şarkıyı illa Kürtçe mi söylemek gerekiyor? Bizce hayır. Birinci soru buydu. İkinci soru da “Kürtçe ne söylüyorsun?” sorusu. Yani Kürtçe müzikler yapıp kavun-karpuz anlatmayla sonlu bir içeriğe ikna olmamız Muhtemel değil.

Kürtçe yapılan müziklerde biz ne anlatacağız? Eşitliği, özgürlüğü, adaleti anlatacağız. Toplumsal cinsiyet rollerinin yerle bir oluşunu Hayal edeceğiz. Zorbalığın nasıl yıkılacağını anlatacağız, değil mi? Eşit, Özgür bir dünya için uğraş eden halkı, devrimcileri anlatacağız. Bizim kederlerimiz, konularımız ve hasebiyle müziklerimiz bunlar; bunların şimdilik Türkçe ve Kürtçe söylenmiş halleri.

Şimdi Türkçe ve Kürtçe Mevcut albümün içinde ancak bu coğrafyada geçen sene bizim evvel Temmuz Kültür Sanat Festivali’nde tekrar karşılaştığımız üzere, Arap halkının da sömürü ve asimilasyona karşı bir uğraşı var. O gayretin de tahminen kelamını taşıyacağız fakat şu Lahza öznesi yok kolektifimizde. Olduğu Vakit o da girecek devreye. Tahminen enternasyonalist bir Ira kazandığı Vakit bizim irtibatlarımız enternasyonalist bir Nitelik kazandığı Vakit tahminen o lisanlarda de müzikler yapacağız, oraya gideceğimizi bilerek, oradaki çabayı destekleyerek. lakin sembolik/göstermelik seviyede olan çoğulluklar bizi sol liberal kanallara sürükler, bizim burayla ayrımı net koymamız gerek.

Bu ortada uzun vadede kolektifimizin içerisinde Kürtçe müzik yapan bir Küme kurma planımız var. Müzikler, üretimler belirli bir sayıya ulaşana kadar bu Kürtçe müzikleri konserlerde çalabilelim, insanlara duyurabilelim niyetiyle Praksis albümüne emaneten almış olduk.

‘ULUS DEVLETLERİN UZLAŞI HUDUTLARINDA BİZ ÖLÜYORUZ’

Albümde birinci Evvel karşımıza ‘Sînor’ çıkıyor. Bu müzik bize ne anlatıyor?

‘Sînor’ bir Hudut müziği. Geçenlerde Midilli’deki Binio’dan(3) gelen arkadaşlarla da konuştuğumuz üzere bu toprakların en Önemli meselelerinden biri ‘sınır’ sorunu. Ulus devletlerin uzlaşı hudutlarında bizler ölüyoruz… Akla Roboski geliyor. Bu topraklardan botlarla Avrupa’ya gitmeye çalışan beşerler geliyor. Ya da bu Çaba esnasında oraya ayak basmadan, ‘geri itme’ siyasetleri ile öne yesyeni Öbür bir Hudut çekiyor.

‘Sînor’ müziği da aslında Tüm sonları “Arkadaşın uçurtması hudutta kaldı. Bir de meyyit vücudu orada kaldı, lakin umutları sonu geçti” tabiriyle anlatıyor.

Peki müzik kelamlarının gerisinde kim var?

Genelde kolektif bir biçimde yazıyoruz. Alışılmış ki birileri malzemeyi getiriyor. kimi bir şahıs oluyor, kimi birkaç şahıs oluyor. kimi hiç dokunulmuyor o gerece, kimi baştan yaratıldığı da oluyor. Kolektifimizin içinden ve dışından katkılar geliyor. Bu ruh ile oluşuyor müzikler. Münasebetiyle müzik üreticileri o birinci fikri getiren şahıs değil, gayretimizin, kolektifimizin kendisi oluyor.

‘AŞKIN ÖZGÜRLÜK HALİ’

O halde diğer müzikler üzerinden devam edelim. ‘Azadî’ isimli müziğin kelamlarında ise Kürt edebiyatının Kıymetli isimlerinden biri, Şêrko Bêkes’i görüyoruz sanırım?

Evet ‘Azadî’ ve ‘Eger’ müziklerinin kelamlarında Şêrko Bêkes’in şiirleri yer alıyor. nihayet periyotta kendisini okuduk, onun üzerine eğilmiş olduk. Azadî’de Şair etrafındakilere, ağaca kulak veriyor, toprağa, suya kulak veriyor. Bunların hepsi aşkından bahsediyor. Sonrasında aşka kulak verdiğinde de aldığı yanıt özgürlük oluyor: “Aşkın özgürlük hali”.

‘Eger’de de Şair şiirini bir mevsime benzetiyor: “İçinden gülü çıkarırsanız bir mevsim ölür, yâri çıkarırsanız iki mevsim ölür, ekmeği çıkarırsanız üç mevsim ölür, özgürlüğü çıkarırsanız Tüm yılım ölür, kendim de ölürüm…”

Bu şiirleri seçmemizdeki temel, şiirlerin toplumsal uğraş ile bağlamlanıyor olması ve kurduğu imgelerle dünyamızı genişletiyor, ferahlatıyor olması.

‘KAYIT TEKNİĞİ BUGÜNKÜ ÖMRÜMÜZDEN NÜVELER TAŞIMALI’

Albümü yaparken siz Praksis olarak neler öğrendiniz? ‘Ferman Derman’ size ne kattı?

Öncelikle albümde hücum-kanal kayıt tekniğini kullandık. Bu kıymetli. Olağanda stüdyoya girip farklı Vakit ve yerlerde Biricik tek çalınıp söyleniyor. Yanlış çalarsa Çabucak durduruluyor, müdahale ediliyor düzeltiliyor, en sonunda da bunlar birleştiriliyor.

Bu albüm için prova odasında oturduk ve o anda çaldık. Böylelikle müzikler diriliği, canlılığı tuttu ve doğallığını korudu. ‘Steril’ olmasının önüne geçti bir bakıma. Piyasanın da dayattığı, o kulaklığı taktığında hissettiğin kalıp müziğin de dışarısında ‘kirliliğini’ ve ‘doğallığını’ koruyan bir şey olarak Akın kanal kayıt tekniğini tercih etmiş olduk. Bu da hepimiz ismine Fazla öğretici oldu.

Daha evvelki kayıtlar da Atak kayıt değil miydi?

Tekil kayıtlarda kullanmıştık Taarruz kanal tekniğini lakin çoklukla stüdyoda kanal kayıt formunda yapıyorduk kayıtları. Bu albümle birlikte yeni bir kayıt Deneyim biçimine gerçek kaymış olduk. Bu ‘zaman ve yerin ortaklaştırılmasına’ dayanıyor. Öteki Vakit ve yeri kopartıyordu, müzisyenin kendi üretimine yabancılaşmasını sağlayan bir biçim aslında: On gün Evvel birisi gitarı çalmış, on gün sonra Öbür bir kentte birisi davulu çalmış, onları birleştiriyorsun müzik oluyor. Bu da müziğin, icra etmenin, müzikal performansın Vakit ve yer bağlamından koparılması manasına geliyor. Kültür sanayisinin hüneri bu. Steril Sonuç elde etmek için de yapılıyor. fakat bizim müziklerimizde anlattığımız bu türlü cilalı, ‘mükemmelliklerle’ donanmış ‘ideal’ bir dünya değil; tersine bugünkü hayattan yarını kurmaya dönük bir Çaba olduğu için bugünkü ömrümüzden ve kurmak istediğimiz dünyadan kimi nüveleri taşımak zorunda. Bunlar birebir vakitte teknik nüveler de olmak zorunda. Bu türlü bir fikriyatı müziğe geçirmeye yanlışsız en azından bir adım atmış olduk.

KAZIM KOYUNCU’NUN NEWROZ SELAMI: ‘BARIŞIN SAVAŞI BUGÜN’

Albümde dikkat alımlı bir diğer müzikse ‘Denizlerin Çocuklarından Dağların Çocuklarına Selam’. Bu kelamlar bize Kazım Koyuncu’yu hatırlatıyor. Sizin için kelamlar bu açıyla ne mana Anlatım ediyor?

Bu müzik temelde Newroz için yapılmış Türkçe bir müzik. Newroz denildiğinde kimi Biricik başına bir gün, bahara geçiş, ateşin üzerinden atlama merasimi üzere şeyler kast ediliyor. lakin bizim için, Özellikle de Kürtler ve devrimciler için Newroz daha Fazla ‘w’ ile yazıldığı tarafta manasını buluyor. Zira burada ateşin üzerinden atlamak aslında neredeyse Prometheus’un ‘ateşi çalmak’ imgesiyle muadil, zalimlere karşı verilen bir uğraşın sembolü. Münasebetiyle orada çekilen her halay, açılan her poster, atılan her slogan, söylenen her müzik o çabanın kuvvetli bir modülü oluyor.

Tabii müzikal manada Newroz problemine dair pek Fazla Kürtçe kelamlı katkı Mevcut lakin Türkçe katkılar biraz daha sonlu. Aslında geçen sene Newroz’unda yayınlamaya niyet ettiğimiz bir müzikti. Fakat dökülebildi lisanımızdan: “Barışın savaşı bugün, baharın halayı bugün” mottosu ile yola çıkmış olduk.

Şarkı aslında Karadeniz müziğine has özellikler taşıyor ve içerik olarak da ‘w’ içeren Newroz’a selam vermiş oluyor. İşte bu da bize Kazım Koyuncu’yu çağrıştırdı: Kazım Koyuncu’nun Diyarbakır Newroz’unda sahnesinde söylediği “Denizin çocuklarından dağların çocuklarına selam getirdik” kelamları, bizler için Fazla sembol bir cümle. Karadeniz insanı dışarıda daima ırkçılık, milliyetçilik, linç üzere sözlerle anılıyorken Kazım, aslında oranın sembol bir müzisyeni olarak Kürt halkıyla Karadeniz’de yaşayan halkların bir aradalığına dair Değerli bir adım atmış oluyor. Bu, bölgedeki Tüm Karadenizli müzisyenleri etkileyen bir şeydir.

Tabii yalnızca bu Laf değil; Kazım’ın Tüm tutumu, şekli, müzikleri, HES’lere karşı gayrette tuttuğu yer, konuşmaları, metinleri, hepsi Karadeniz müziğine ve daha da kıymetlisi genç Karadenizli müzisyenlere Fazla Aka ilham olmuştur, bizlere de ilham olan bir şeydir bu. Hem bu türlü bir hürmet atfetmek hem de bu nazar açısının devrimci müzisyenlik içerisinde devam ettiğini göstermek için bu türlü bir isimle sembolleştirmiş olduk. “A—b—C ihtilal olsun bu gece” naralarının coşkusunu bütün coğrafyaya taşımaya çalıştık.

‘BÜTÜN MÜZİKLERİMİZ BİR DEVİR TANIKLIĞI’

‘Biz Bu Oyunu Bozarız’ müziğinde da Yeniden bir atıf Laf konusu sanırım?

Bu da Tatar Ramazan’dan alıp çoğullaştırdığımız bir replik üzerine kuruldu. Aslında Tüm müziklerimiz bir Devre tanıklığı. Hasebiyle Sınıf gayretine dair tıpkı vakitte kesimi olduğumuz bir tanıklık. ‘Ferman-Derman’ diyalektiği de bir Sınıf aksiliğine dayanıyor. Yalnızca tanıklık etmek olsaydı sıkıntımız, bir ayna fonksiyonu görürdük. lakin bir ayna ve bir çekice muhtaçlık Mevcut bu dünyayı değiştirmek için. Çekicimizin kendisi o mottomuz oldu, “Ferman sizdeyse derman bizdedir” üzere siz-biz zıtlığıyla müzikte formülize etmiş olduk.

‘ALGORİTMA TARAFSIZ DEĞİL’

Telifin ortadan kaldırıldığı Copyleft tartışmasını bir halde siz de yürütüyorsunuz. Müziklerinizi herkese ulaşılabilir kılıyorsunuz. Fakat bu telif sıkıntısına soldan bir alternatif evvelce, Mp3 zamanında daha kolay yapılabiliyordu. Şu Lahza ise işler Spotify ya da YouTube üzere platformlarla Bir arada biraz daha karmaşıklaştı. Bugünlerde yapıtlarınızın ‘telifi’ ya da daha kabaca söylemek gerekirse ‘mülkiyeti’ üzerindeki bu tartışmayı nasıl yapıyorsunuz?

Copyleft, Kamu sponsorluğu ve özkaynak. Bunlar her albümde bizim temellerimiz. Bunları Birlikte ele aldığımızda bir bütünlük ortaya konulabiliyor. Copyleft gayreti, sermayenin Mp3 devrini aşma eforu olarak ortaya çıkan streaming atılımı ile kısmi olarak bir düşüş yaşadı. Yalnızca müzik alanında değil, bütün fikri eserlerle ilgili copyleft bir ölçü Geri çekildi, bir ölçüsü da sistem tarafından soğuruldu. örneğin bir ‘no copyrighted music’ piyasası oluştu! Copyright’ın Temel fonksiyonunun devlet ve şirket egemenliği olduğu fikri içselleştirilmeli ve copyleft’in de bu sistemin yıkılması gayretiyle münasebeti güçlenmeli.

Ama artık Özellikle her yerde de Öbür denmeler var. Zira beşerler şunu anladılar: Evet, Spotify’da 70 milyon müzik Mevcut ve “Şarkılarımız Sezen Aksu ile tıpkı platformda!” kıssası aslında bir yanılsama. Zira orada bizim müziklerini dinletecek bir algoritma yok. Hatırlamakta beis yok: Algoritma tarafsız değil. Giderek internetin ‘demokratik’ cilası da çözüldüğü için bu mevzuda Yurt dışında Türlü Spotify’a karşı çaba biçimleri var. Justice Beygir Spotify(4) üzere kampanyalar var. Bunlar Olağan salt ekonomik tabanlı kampanyalar. Biz problemin daha sistemsel kısmına Baş yoruyoruz.

Yine kolektifimizin bir çalışması olan Şubadap’ta(5) bir uygulamayla bunu denemeye başladık. Reklamsız ve fiyatsız insanların ulaşabileceği bir uygulama koyduk ‘ŞubadApp’ diye. Bu sayede YouTube ve Spotify’a hiç girmeden beşerler müzikleri dinleyebilecek, ön belleğe kaydederek interneti olmadan da dinleyebilecek. Zira bu müzikler toplumun özgürleşme gayretinin müzikleri. Biz bunu kimden gizleyelim? Niçin ortaya reklam, şirket koyalım? Evet, zorundayız, hâlâ YouTube’a ve Spotify’a zorundayız. Bunu bir çelişki olarak görüyoruz ve içinde bulunuyoruz bu çelişkinin de. Bir ayağımız içeride, bir ayağımız dışarıda. Bunun gücüyle birlikte o içeridekilerle birlikte, dışarıya gerçek çıkmanın itici gücünü yaratmamız gerekiyor. Bu sebeple de kolektifimizin bütün kümelerinin müziklerinin olduğu bir platformu da ayrıyeten yaratacağız. Yapabilirsek Öbür devrimci müzik kümeleriyle da bu dinleme ortamını ortaklaştırmaya çalışacağız.

‘MÜCADELE VE SANAT DAİMA EŞ VAKİTLİ devinim ETMİYOR’

Albümünüzün yayınlandığı yıl, tıpkı vakitte Praksis’in 11’inci yıldönümü. Lakin birebir 11 Yıl yaşadığımız ülke için de tarihi manada epey değişken ve kritik yıllardı. Geçmişten bugüne baktığımızda Praksis’in öne çıkan istikametlerinden bir tanesi her Vakit için müziklerini gayret alanlarına taşıması, buralarda icra etmesi oldu. Tahminen bu mevzudan genel olarak da bahsedebiliriz ancak sormak istediğim asıl şey, bu yıllar içerisinde alanlarda müzik yaparken bu alanda varoluşa dair rastgele bir değişim/başkalaşım gözlemlediniz mi? Burada değişen/başkalaşan İlgi olabilir, biçim olabilir… Kelamın özü alanda oluşun 11 yılı nasıl oldu?

Müziğimizin, gayretin kesimi olduğunu savunuyoruz ve müziği Biricik başına sunulan, insanların yalnızca izleyici pozisyonunda olduğu bir şeyden fazla, hareketin, özgürleşme uğraşının özneleştirici ve kuvvetli bir modülü üzere gördük bugüne kadar. Aslında bunu en ağır da Seyahat devrinde gördük. İşin ilginci Gezi’de yayınladığımız müzikleri Gezi’den Evvel yapmıştık biz. Yani o Vakit bu kadar ‘direniş’ ve ‘isyan’ müziği insanlara pek de gerçek gelmiyordu. lakin bir anda ülkede milyonlarca insanın TOMA’ya taş attığı bir Devre yaşadık. Münasebetiyle o müzikler yerli yerine oturdu. Bu bize bir bilgi veriyor aslında: Çabanın kültür-sanatıyla gayretin kendisi elbette Fazla bağlantılı lakin her Vakit eş anlılıkla gitmeyebiliyor. Biraz o önde oluyor, biraz Öteki önde oluyor. Onun için gündemi aşan, ufuğu gören üretimleri yapma motivasyonunu daima korumak gerek.

Bizce milat 7 Haziran 2015. Seyahat sürecinin bütün tesirinin kaybolduğu, biraz seçimin onu soğurduğu, bir yandan da birkaç ayda bir ülkede Fazla Aka travmatik olayların olduğu, devletin baskı sistemini sertleştirdiği ve başta siyasal bir ortaya gelmeler olmak üzere Tüm toplumsal, sanatsal birliktelikler, hak arama biçimlerinin üzerine çöktüğü Aleni bir faşizmin üstten aşağı balyozunu yaşadık, hâlâ devam ediyor aslında bu süreç.

‘ESKİDEN GAYRET EDEN BEŞERLER BİZİ ARARDI, ARTIK BİZ ONLARI ARIYORUZ’

Burada ortaya girmem gerekirse şayet, olanaksızlıkların kendi içerisinden yarattığı imkanlara da değinebiliriz tahminen. Toplumsal alanda Aka baskıların yarattığı olanaksızlıklar sonucu alanın daralması kimi ses yükseltilebilen farklı gediklerin açılmasına Sebep olabiliyor. Kültür-sanat manasında ve Praksis özelinde bu imkansızlıkların imkanlarına dair neler söyleyebilirsiniz?

Birincisi şu olmuş oldu: Diyelim ki 2013 yılında telefonlarımız durmuyorken, Praksis ayda 10-15 civarı konser yapıyorken, 2015 yılında roller değişti. Şu anda biz arıyoruz, “Biz oraya gelip sizin gayretinize dayanak olmak istiyoruz” diye. örneğin Akbelen’de direniş Mevcut ya da Flormar’da grev var; Flormar’dan bizi aramıyorlar, biz Flormar’ı arıyoruz: “Arkadaşlar biz Praksis Müzik Kümesi olarak gelip müziği oraya katmak istiyoruz. Zira biz fakat Flormar direnişinden öğrendiklerimizle bu müzikleri yapabiliriz. Tıpkı vakitte da direnişine katacağımız bir coşku da Mevcut elimizde. O diyalektik bağı kurabiliyoruz.

1. https://www.youtube.com/watch?v=o06_sIjhzbg&ab_channel=PraksisM%C3%BCzikGrubu
2. https://www.youtube.com/watch?v=UsYFNNWMGnA&ab_channel=PraksisM%C3%BCzikGrubu
3. https://www.gazeteduvar.com.tr/midillinin-multeci-gundemi-balkona-bayrak-asmak-eskiden-ayiplaniyordu-makale-1595167
4. https://www.unionofmusicians.org/justice-at-spotify
5. https://subadapcocuk.org/

Yorum Yok

Yorum Yap

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir