Tibi Puiu
Arkeologlar, birinci kere 1960’lı yıllarda Portekiz’deki Sado Vadisi’nde keşfedilen bir mezardan çıkarılan Fazla eski insan iskeletlerinin fotoğraflarını tekrar gözden geçirdikten sonra, 8 bin yıllık bu kalıntıların defnedilmeden Evvel mumyalama sürecine maruz kaldığını belirlediler. Bu durum, kalıntıları Avrupa’da gerçekleştirilen Mezolitik mumyalama uygulamasının en eski delilleri haline getirdi. Uzmanlar kalıntıların dünya genelindeki mumyalama uygulamasının en eski delili olabileceğini Anlatım etti.
MISIR MUMYALARINDAN 3500 YIL DAHA ESKİ
Mumyalar Laf konusu olduğunda dünyadaki en tanınmış bölge olan Mısır’da şuurlu halde yapılan mumyalamaya dair en eski delil, yaklaşık 5 bin 500 yıllık. Bununla bir arada, araştırmacılar, mumyalama sürecinin tarih öncesi periyotlarda Fazla daha yaygın ve aslında Fazla daha eski olabileceğini düşünüyorlar; ne Mevcut ki, mumyalanmış dokunun hisli yapısı yüzünden delillere ulaşmak hayli güç.
Yine de kullanılacak tekniklerle artık çürümüş olan kalıntıların başlangıçta mumyalanıp mumyalanmadığını söylemek Muhtemel olabilir ve bu durum, buna emsal mezar süreçlerinin Vakit çizelgesini Aka oranda genişletebilir.
Portekiz’in güneyinde bulunan Sado Vadisi’nde yer Meydan Arapouco ve Poças de S. Bento bölgelerinde, 1958 ile 1964 yılları ortasında gerçekleştirilen hafriyatlarda 8 bin ila 7 bin Yıl öncesinden kalan 100’ün üzerinde iskelet keşfedildi. Maalesef, fotoğraflar, hafriyat alanı planları ve çizimleri de iç olmak üzere, bu buluntulara ait asıl evrakların Aka kısmı kayboldu; ta ki Lizbon’da bulunan Aleni Üniversite’de arkeolog olarak misyonunu sürdüren João Luís Cardoso Lokal bir arşiv üzerinde çalıştığı sırada üç adet sinema rulosuna rastlayana dek…
Bu teyit edilmiş fotoğraflar, Cardoso ve meslektaşlarının arkeotanatolojik* bir inceleme yaparak beklenen mezar pozisyonlarını tekrar oluşturmak gayesiyle kullandıkları 1961 ve 1962’de keşfedilen 13 cesedi betimliyor. doğal çürüme süreçleri bilgisini Temel Meydan bu prosedür, insanların tarihi bağlamda ölülerine nasıl davrandıklarını detaylı biçimde tekrar yapılandırmayı Muhtemel kılıyor.
Adli antropolog Hayley Mickleburgh, Sado Vadisi’nde keşfedilen tarih öncesi kemiklerin alandaki dağılımına dair müşahedelere ek olarak, mumyalanmış olsun ya da olmasın, insan cesetlerinin farklı mezar pozisyonlarında nasıl görünebileceklerini öngörmek hedefiyle birtakım çürüme deneyleri gerçekleştirdi.
Bu müşahedeler, kalıntıların bir kısmının mumyalanmış olması gerektiğini ortaya koyuyor. Arkeologlar, geride yumuşak doku kalmamasına rağmen, dizleri bükülerek göğse bastırılmış cesetlerin duruşu üzere dolaylı delillerden sağlanan çıkarımlara, ayrıyeten kemiklerin etrafında bir tortu dolgusu bulunmasına ve eklemlerin dağılmamasına dayanarak bu sonuca ulaştılar. Hiçbir hazırlık yapılmadan çürüyen bir vücutta, gömülmenin akabinde zayıf eklemler görece süratli bir biçimde dağılır; buna rağmen, mumyalanmış vücutlar eklemleri müdafaayı sürdürür.
KEŞFEDİLEN CESETLER MUMYALANMIŞ
Yeni araştırmanın muharrirleri, gömülmeden evvel, kuruyan vücutların iplerle kademeli biçimde bağlandığını, uzuvların yerine sabitlendiğini ve kalıntıların istenen pozisyonda sıkıştırıldığını düşünüyor. Bu süreç, Aka ihtimalle cesedin mezara taşınmasını kolaylaştırmak ve gömüldükten sonraki hayatta bedenin halini korumak emeliyle gerçekleştirilen Bazen mumyalama belirtilerini izah edebilir.
Bütüne bakıldığında Portekizli araştırmacılar, direkt bir yumuşak doku delili bulunmamasına rağmen, tarih öncesi mumyalama uygulamasının dünya çapında evvelden düşünülenden Fazla daha yaygın bir süreç olabileceğini düşünüyorlar. Vaziyet böyleyken, tarih öncesi arkeolojik alanlarda arkeotanatolojik tahlil metodu kullanılarak gerçekleştirilen takip müşahedeleri, tarih öncesi mezar hazırlıklarına dair yeni ve sağlam delilleri ortaya çıkarmak bağlamında Aka Ehemmiyet taşıyor. Farklı biçimde söylersek, bu, aslında mumya arkeolojisinde yeni ve heyecan verici bir basamağın başlangıcı olabilir.
Sado Vadisi’nde keşfedilen mezarların şu anne dek keşfedilen en eski mumyaları içerip içermediği şimdi tartışmalı bir sorun. Dünya genelinde teyit edilmiş en eski mumyalar, Şili kıyılarında bulunan 7 bin yıllık ‘Chinchorro’ mumyaları. Buna rağmen, beşerler Aka ihtimalle avcı-toplayıcı topluluklarda bile ölülerini bundan Fazla daha uzun Vakit Evvel mumyalamışlardı.
*Arkeotanatoloji; arkeolojik hafriyatlarda açığa çıkarılan gömütlerden, iskeletlerden, farklı analitik sistemler kullanılarak üretilen datalar yardımıyla geçmişte yaşamış toplumların meyyit gömme uygulamalarının belirlenmesi sistemine verilen isimdir.
Yazının yepyenisi ZME SCİENCE sitesinden alınmıştır. (Çeviren: Tarkan Tufan)
Yorum Yok