Billur Tekkök Karaöz*
“Antik Çağlardan Günümüze Bahçe ve kent Kültürü” kitabı, Koç Üniversitesi VEKAM tarafından 9 Mayıs 2019 tarihinde gerçekleştirilen “Antik Çağlardan Günümüze kent Alanı ve Peyzaj Kültürü” isimli sempozyumda sunulan bildirilerin bir derlemesidir. kent peyzajı üzerine çalışmalar yürüten araştırmacılar için Kıymetli bir müracaat kaynağı olması hedeflenen kitapta, tarihi süreciyle kentin ömrünü canlı kılan bahçe, park, sulak alanlar ve kenti besleyen tarım toprakları, çiftlikler araştırmacıların uzmanlık alanları ile belgelendi.
Anadolu, Mezopotamya ve Mısır’da MÖ 3’üncü binyıldan beri yaşanan kentleşme sürecinde seçilen yerleşim alanları, iskân özellikleri ile verimli topraklar, su kaynakları ve doğal kaynakların kullanımı yayında bir ortaya getirilmiştir. Ayrıyeten askeri seferler sırasında bahçe bitkilerinin farklı bölgelerden getirilip dikilmesi ile kültürlerin Yönetim propagandasındaki rolü tartışılmış; Roma kültüründe Ömür ve üretimi Birlikte barındıran meskenin, çoklu kıymete sahip bir Bina bütünü olarak idaresi, sınıfı belgelemesi ve sanata katkısı incelenmiştir.
Antik Çağlardan Günümüze Bahçe ve kent Kültürü,Billur Tekkök Karaöz, 212 syf., Koç Üniversitesi Yayınları, 2022.
BAHÇE KÜLTÜRÜ VE DEĞİŞİMİ
Konstantinopolis’in şark Roma’nın başşehri yapılmasının akabinde artan nüfus doğrultusunda tarım alanlarının idaresi, meyve, zerzevat yetiştiriciliği; 20’nci yüzyılın başlarına kadar bağ olarak kullanılmış teras ekim alanına sahip Mavrucandere ve Ürgüp yakınlarındaki Karlık köyünde yeni keşfedilen şarap işlikleri; Orta Çağ’da kilisenin idaresinde olan ilaç üretimi için Özel bitki ekimleri ve tıbbi bitki bahçeleri yayında işlenen öbür hususlardır.
Yayında ayrıyeten Osmanlı devri bahçe kültürü; yabancı gezginlerin transferleri, vakıf kayıtları 18. yüzyıldan sonra saray köşkler ve kentsoylu meskenlerinde yer Meydan yağlıboya peyzaj ve natürmortlardan örneklerle sunulmuştur. Lale Devri’nde saray mimarisindeki değişimin bahçeye nasıl yansıdığı ve 19’uncu yüzyılda Osmanlı saray bahçelerinin dizaynında peyzaj öğeleri ile yeni egzotik, yaprak dökmeyen çiçekli bitkilerin iklime alıştırılarak bahçelere dikilmesi hususları ele alınmıştır. Kitapta nihayet olarak Cumhuriyet periyodunda Ankara’daki Bayındırlık faaliyetlerinde ve kültürel peyzajın biçimlenmesinde peyzajın rolü, 1940’lardan 1960’lara bu dönüşüm sürecini yaşamış kent halkının zihin haritasından izlenmiştir.
Yorum Yok