Mısır’ın Nil Vadisi’ndeki ‘Nazlet Khater 2’ isimli arkeolojik alanda 1980 yılında bulunan iskelet kalıntıları üzerinde yapılan antropolojik tahliller, kalıntıların 17-29 yaşları ortasında bir erkeğe ilişkin olduğunu ortaya koydu. Kalıntıların sahibinin yaklaşık 160 santimetre uzunluklarında ve Afrika kökenli olduğu anlaşıldı.
Mısır’da bulunan Homo sapiens kalıntılarının en eski örneği ve dünyadaki en eskilerden biri olma özelliği taşıyan iskeletin kalıntılarını inceleyen araştırmacılar, topladıkları dijital imajları kullanarak Çehre canlandırması oluşturdu.
Arkeofili’nin aktardığına nazaran, çalışmanın birinci müellifi Moacir Elias Santos, “İskelette, kaburgaların, ellerin, sağ kaval kemiğinin orta-alt kısmı [bacak kemiği], sol kaval kemiğinin alt kısmı ve ayaklar üzere birtakım kayıplar olmasına karşın, kemiklerin birçok korunmuş. Lakin Çehre canlandırması için anne Bina olan kafatası epey âlâ durumdaydı” sözlerini kullandı.
Araştırmacılar kafatasının çenesi ve bu çenenin daha Çağdaş çene kemiklerinden nasıl farklı olduğunu inceledi. Bir grafik uzmanı olan ortak araştırmacı Cícero Moraes, “Kafatası, genel manada Çağdaş bir yapıya sahip fakat bir kısmı, Çağdaş insanınkinden Fazla daha sağlam olan çene üzere arkaik ögelere sahip. Kafatasını birinci Sefer gözlemlediğimde bu yapıdan etkilendim ve birebir vakitte yüzü canlandırdıktan sonra nasıl görüneceğini merak ettim” dedi.
Araştırmacılar, fotogrametri olarak bilinen bir süreçte manzaraları dijital olarak bir ortaya getirerek, sapiens’in iki sanal 3B modelini oluşturdu. Modellerden birincisinde sapiens’in gözleri nötr bir durumda kapalıyken ikincisinde dağınık Siyah saçlı ve kesilmiş sakallı genç bir erkeğin yer aldığı daha sanatsal bir yaklaşım sergilendi.
Moraes modellemeler hakkında şunları söyledi:
“Genel olarak beşerler, Çehre canlandırmanın, sonucun hayattaki şahısla yüzde 100 uyumlu olduğu Hollywood sinemalarındaki üzere çalıştığını düşünür. Ama gerçekte, pek o denli değil. Yaptığımız şey, var istatistiksel bilgilerle yüzün nasıl olabileceğini yaklaşık olarak kestirim etmek ve ortaya çıkan çalışma Fazla Yalın bir yapıdır. Lakin tarihi karakterlerle çalışırken bireyin yüzünü insanlaştırmak her Vakit kıymetlidir, zira yapıyı saç ve renklerle tamamlayarak halkla özdeşleşme daha Çok olacak, İlgi uyandıracak ve muhakkak bir husus yahut bir Tüm olarak arkeoloji ve tarih hakkında daha Çok çalışma isteği uyandıracaktır.”
Araştırmacılar, bu eski beşere bir göz atmanın, arkeologların insanların Vakit içinde nasıl evrimleştiğini daha yeterli anlamalarına Yardımcı olabileceğini umuyor. Santos, “Bu bireyin 30 bin yaşın üzerinde olması, onu insanın evrimini anlamak için Değerli kılıyor” diyor.
Yorum Yok