SETI Enstitüsü
Şayet aranacak yerleri Kesin olarak bilseydik, Öbür gezegenlerdeki ömrü keşfetmek daha kolay olmaz mıydı? Ama Örnek toplama ya da uzaktan algılama aygıtlarına erişim imkanları hudutlu. Nature Astronomy’de yayınlanan ve SETI Enstitüsü Kıdemli Araştırmacısı ve ilim insanı Kim Warren-Rhodes liderliğindeki bir takımın yaptığı yeni bir araştırma, bizi dünya dışı ömrü bulmaya bir adım daha yaklaştırdı. Disiplinler ortası araştırma, Şili Atacama Çölü ve Altiplano’nun hududunda bulunan Salar de Pajonales’teki tuz kubbeleri, kayalar ve kristallerin içine gizlenmiş güç bulunur Ömür formlarını haritalandırdı.
Warren-Rhodes, misyonunu Johns Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuvarı’nda sürdüren Michael Phillips ve Oxford Üniversitesi’nden Freddie Kalaitzis ile Ömür formlarının dağılımına ait şablonları ve kuralları ayrım edebilecek bir makine tahsili modeli geliştirmek hedefiyle bir ortaya geldi.
Söz konusu model, üzerinde çalışılmamış bilgilerdeki emsal dağılımları iddia edecek ve tanımlayacak biçimde tasarlandı. ilim insanları, istatistiksel ekolojiyi Yapay zeka / makine tahsili ile birleştirerek dikkat cazip bir sonuca ulaştı: Rastgele bir tarama sonunda sırf yüzde 10’a rağmen vaktin yüzde 87,5’inde biyo-imzaları bulma ve saptama hüneri. Bu program, birebir vakitte arama alanını yüzde 97 oranında azalttı.
‘ÖZEL YOL HARİTALARI VE YAZILIMLAR TASARLAYABİLİRİZ’
Rhodes, bahse ait yaptığı değerlendirmede, “Genel çerçevemiz, istatistiksel ekolojinin gücünü, tabiatın varlığını sürdürmesini ve dünyadaki en Misli ortamlarda dahi kendisini yaymasını sağlayan kalıpları ve kuralları keşfetmek ve bunları öngörmek doğrultusunda makine tahsili ile birleştirmemize İmkan tanıyor” dedi.
Rhodes, “Diğer astrobiyoloji gruplarının, öteki yaşanabilir ortamları ve biyolojik imzaları haritalama yaklaşımımızı kendilerine uyarlamasını ümit ediyoruz. Ne kadar gizli ya da Ender olursa olsun, bu modeller sayesinde araştırma araçlarını geçmişte ya da şu anda ömrü barındırması en yüksek ihtimale sahip olan yerlere yönlendirmek için Özel yol haritaları ve yazılımlar tasarlayabiliriz” tabirlerini kullandı.
Nihayetinde, pek Fazla farklı yaşanabilir ortam ve biyo-imza tipini aramak için kullanılacak misal algoritmalar ve makine tahsili modelleri, vazife planlayıcılarını, hayatı barındırma ihtimali en yüksek olan farklı büyüklükteki alanlara verimli biçimde yönlendirmek için yerleşik halde çalışan gezegen araştırma robotlarında otomatikleştirilebilir.
‘BULGULAR, MİKROBİK HAYATIN RASTLANTISAL DAĞILMADIĞINI TEYİT ETTİ’
Rhodes ve SETI Enstitüsü NASA Astrobiyoloji Enstitüsü (NAI) takımı, Mars’ın gibisi olarak Salar de Pajonales’i kullandı. Pajonales, yüksek rakımlı (3.541 m), yüksek ultraviyole ışığa maruz kalan, çok kurak, kuru bir tuz gölü yatağıdır. Burası pek Fazla Ömür formu açısından yaşanmaz bir yer olarak kabul edilir; buna rağmen Yine de yaşanabilir.
Ekip, NAI projesinin alan çalışmaları boyunca, 7 bin 765’ten Çok manzara ve bin 154 Örnek topladı ve tuz kubbeleri, kayalar ve kaymaktaşı kristallerinde yaşayan fotosentetik mikropları tespit etmek için üretilen araçları test etti. Bu mikroplar, NASA’nın ‘Yaşam Algılama Merdiveni’ndeki beklenen bir biyolojik imzayı taşıyan pigmentler yayar.
Pajonales’te kaydedilen dron uçuş imgeleri, simüle edilmiş yörünge (HiRISE) datalarını yer örneklemesine ve mekansal modelleri oluşturmak hedefiyle üç boyutlu topografik haritalamaya bağladı. Araştırmanın ortaya çıkardığı bulgular, istatistiksel olarak Pajonales karasal örnekleme alanındaki mikrobik ömrün rastlantısal biçimde dağılmadığını, lakin kilometre ile santimetre ölçeklerindeki su birikintileri ile kuvvetli bir formda temaslı olan, kesimler halindeki biyolojik buluşma noktalarında ağırlaştığını teyit etti.
BENZER OLUŞUMLAR MARS’TA DA OLABİLİR
Ekip, desenli yer ya da çokgen ağlar üzere kimileri Mars’ta da var olan Pajonales’teki makro ölçekli jeolojik özellikleri ve biyo-imzalar barındırması mümkün mikro ölçekli substratları (yani ‘mikro habitatları’) tanıyacak ve varsayım edecek ‘evrişimli hudut ağlarını’ (kısaca CNN’leri) eğitti.
Tıpkı Mars’taki Perseverance takımı üzere, araştırmacılar da bir İHA / dronun yer tabanlı gezginler, matkaplar ve aletlerle nasıl tesirli bir halde entegre edileceğini test etti (örneğin, MastCam-Z’ye VISIR aracının ve Mars 2020 Perseverance gezginindeki süper-kameranın üzerindeki Raman aracının montajı).
Ekibin Pajonales’teki yeni araştırma gayesi, emsal kuralların ve modellerin öteki benzeri lakin kısmen farklı doğal sistemlerde de geçerli olup olmadığını öğrenmek için, birebir makine öğrenme programlarıyla CNN’lerin, eski stromatolit fosillerinin ve halit mikrobiyomlarının yerini ve dağılımını iddia etme yeteneğini testten geçirmek.
Ardından, sıcak su kaynakları, donmuş topraklar ve Kuru Vadiler’deki kayalar üzere tam manasıyla yeni ekosistemler keşfedilecek ve haritalanacak. Elimizde daha Çok Delil biriktikçe, hayatın çok ortamlarda varlığını korumak için kullandığı araçların benzeşmesiyle temaslı hipotezler birçok Defa test edilecek ve dünyanın kilit Ehemmiyet taşıyan ekosistemleri ve biyomları bağlamında biyo-imza mümkünlük planları kayıt altına alınacak.
‘BİYOLOJİK İMZA ARAYIŞLARININ ÖNÜNÜ AÇTI’
SETI Enstitüsü NAI grubundan program geliştirme sorumlusu Nathalie A. Cabrol, “Yüksek seviyede biyo-imza tespit edilmesi bu araştırmanın merkezi bir sonucu olsa da bilgi kümelerini yörüngeden yere Fazla farklı çözünürlükte muvaffakiyetle birleştirmesi ve bölgesel yörünge datalarını mikrobiyal habitatlarla ilişkilendirmesi de bir o kadar önemli” dedi.
Cabrol, “Bununla grubumuz, yaşanabilirliği karakterize etmek için gereken ölçeklerden ve kararlardan, uzayda hayat bulmamıza yardım edebilecek ölçeklere geçişi sağlayan bir yol gösterdi. Bu stratejide, dronları kullanmak ve yanı Dizi Ufak alanlarda (haftalara varan) uzun müddetler boyunca yerinde haritalamaya muhtaçlık duyan mikrobiyal ekoloji alan araştırmalarının gerçekleştirilmesi de gerekliydi; bu, Ömür sığınaklarına Müsait Lokal çevresel kalıpları karakterize etmek için hayati ehemmiyete sahip bir strateji” sözlerini kullandı.
SETI Enstitüsü’ne bağlı NAI grubunca sürdürülen bu araştırma, makine tahsilinin, kainattaki biyolojik imza arayışlarında ilim beşerlerine yardım etmesinin önünü açtı. “Yörüngeden Yere Karasal Örneklerdeki Biyo-imza Kalıplarını Çözmek ve Öngörmek için Çerçeve” isimli makale NASA’nın finanse ettiği NAI projesinin beş yıllık çalışmasının tepesini oluştururken, 17 kurumdan 50’den Çok grup üyesiyle işbirliğine dayalı bir astrobiyolojik araştırma gayretini temsil ediyor. Johns Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuvarı ve Oxford Üniversitesi’ne ek olarak, Şili’nin Antofagasta kentinde bulunan Universidad Católica del Norte bu araştırmayı destekliyor.
Yazının yepyenisi SciTechDaily sitesinden alınmıştır. (Çeviren: Tarkan Tufan)
Yorum Yok