Vartan Halis Yıldırım
Prof. Şebnem Korur Fincancı’nın hür bırakılması için Fazla sayıda entelektüel bir Davet metnine imza attı. Bu kampanya çerçevesinde imzacılardan olan ideoloji profesörü Étienne Balibar, Fincancı’nın derhal hür bırakılması gerektiğini söyledi.
Balibar, Vartan Halis Yıldırım’ın “Irak’ın kuzeyinde PKK’ye yönelik yürütülen askeri operasyonlarda kimyasal silah kullanıldığı argümanlarının araştırılması davetinde bulunan Türk Tabipleri Birliği (TTB) Merkez Kurulu Lideri Prof. Dr. Şebnem Korur Fincancı hala mahpusta. Cenk cürümlerinin aydınlatılmasında bir isimli tıp uzmanının ve entelektüelin rolü nedir?” sorusunu yanıtladı.
Balibar, şu sözleri kullandı:
“Öncelikle Anlatım etmek isterim ki Türk ordusunun ırak Kürdistanı’nda halka ve öz savunma güçlerine karşı kimyasal silah kullandığı argümanlarına ait Müstakil bir soruşturma başlatılması davetinde bulunmasının akabinde 26 Ekim 2022 tarihinde polis tarafından tutuklanan ve hakkında kovuşturma başlatılan Profesör Şebnem Korur Fincancı’nın özgür bırakılmasına takviye olmak emeliyle bir fikir yazısı kaleme almaktan Aka Haysiyet duyuyorum. Dr. Fincancı, tanınmış bir hukuk uzmanı ve Türk Tabipler Birliği’nin lideridir. Bu tutuklama ve kovuşturma, Temel demokratik anayasal unsurlara ve Türkiye tarafından onaylanan memleketler arası mukavelelere alışılmamıştır. Dünyadaki aydınların, hukuk teorisyenlerinin, akademisyenlerin ve barış aktivistlerinin Profesör Fincancı’nın derhal özgür bırakılmasını ve bütün ‘suçlarından’ aklanmasını talep etmeleri büsbütün haklıdır.
‘FİNCANCI’NIN TUTUKLANMASI, ELEŞTİREL SESLERİ SUSTURMAYA YÖNELİK BİR SİYASETİN PARÇASI’
Fincancı’nın tutuklanmasının, ülkedeki eleştirel sesleri susturmaya yönelik genel bir siyasetin modülü olduğu açıktır. Yakın geçmişte devlet yetkilileri tarafından siyasi muhaliflere ve özgürlükçü hareketlere karşı uygulanan cinayet ve azap olaylarını açıklığa kavuşturan en ehil, saygın ve yürekli seslerden birinin amaç alınması Tesadüf değildir. Bu durum birebir vakitte Aka Ehemmiyet taşıyan birtakım genel soruları da gündeme getirmektedir.
İlk olarak, uzmanların -daha genel olarak entelektüellerin- kamusal alandaki fonksiyonu ve onlara tanınması gereken haklar sıkıntısı var. Bu, demokrasi ve onun otoriter rejimlerden başka tutulması için hayati bir problemdir. genel olarak devletler, kendi ‘şiddet tekellerini’ kullanırken halkın bunu Denetim etme imkanlarını kısıtlama eğilimindedir. Öte yandan, bu inhisarın berbata kullanılması, Özellikle de Temel hakların (ifade hakkı da iç olmak üzere) inkarı, bir devletin muhakkak çıkarlara hizmet eden baskıcı bir sistemler bütününe dönüşmesinin Kesin bir kriteridir. Aydınlar ve uzmanlar seslerini yükselterek, hataları duyurarak, hukuku ve insan haklarını ihlal eden uygulamaları eleştirerek devleti zayıflatmıyor, legal otoritesini ortadan kaldırmıyor, tersine hayati kıymete sahip olan yurttaşlık misyonunu yerine getiriyorlar.
İkinci olarak, Cenk kabahatleri, insanlığa karşı hatalar, ferdî ve kolektif hakların bastırılmasına yönelik memleketler arası soruşturmaların ve daha genel olarak memleketler arası mahkemelerin meşruiyeti sorunu vardır. Bu nihayet derece hisli bir meseledir zira siyasi egemenlik kavramının anlaşılmasına dokunmaktadır. Devletlerin yalnızca milletlerarası alanda değil, şahıs haklarına dokunan birtakım İç faaliyetlerinde bile milletlerarası hukuk kurumları tarafından denetlenebilmesi, 20. yüzyılda ‘haklara sahip olma hakkı’nın (Arendt) en Aka ilerlemelerinden biri olmuştur. Elbette birçok devletin bu kuralı uygulamadığını ve hatta prensipte reddettiğini gözlemliyoruz. Bilhassa kamuoyunun gücüyle bu kuralı kabul etmeye zorlanabilecekleri her durum, insanlığın ilerlemesi ve özgürlüğün gelişmesi için bir uğraş alanıdır.
‘BU ÇEŞİT UYGULAMALARIN KINANMASINDAKİ HER MUVAFFAKİYET, BARIŞ İÇİN FAYDALIDIR’
Bu durum Özellikle üçüncü meselemizi oluşturan silahlanma, Cenk pratiği ve ‘kitle imha’ silahlarının kullanımı Laf konusu olduğunda geçerlidir. Bu birinci iki problemden daha da zordur zira bir Siyaset aracı olarak savaşın ortadan kaldırılması ve (filozof Immanuel Kant’ın sözleriyle) ‘sürekli barış’ durumunun yaratılması büsbütün ütopik bir projeye dönüşmektedir. Vahşet ve cinayet uygulamaları, İç ve Hariç savaş, ‘savunma’ ve saldırganlık ortasında giderek artan bir ‘karışıklık’ ile kişisel silahlardan nükleer bombaya kadar uzanan bir süreklilik oluşturmaktadır. Lakin bu süreklilikte, milletlerarası hukukta kimyasal silah kullanımının, azap uygulamasının, sivil nüfusun gaye alınmasının yasaklanması Kıymetli bir ayrım yaratmaktadır. Yeniden devletler, çok milliyetçi ideolojileri benimsediklerinde bu yasakları daha da Çok (ama yalnızca değil) görmezden gelme eğilimindedirler. Bu Cin uygulamaların kınanmasındaki her muvaffakiyet demokrasi ve barış için yararlıdır.
Profesör Fincancı, bu demokratik çabaların her üç cephesinde de etkin ve nihayet derece yürekli bir halde yer almıştır. Kendisi yalnızca takdiri değil takviyesi de hak etmektedir. Özgür bırakılmasını ve kendi hükümeti tarafından kendisine yöneltilen Üzücü niyetli suçlamalardan aklanmasını talep etmeliyiz.”
Yorum Yok